یاس من
یاس من

یاس من

اردیبهشت چه زیباست!

گفته بودم زندگی زیباست

گفته و نا گفته ای بس نکته ها کین جاست

آسمان باز

آفتاب زر

باغ های گل ، دشتهای بی در و پیکر

سر برون آوردن از درون برف

تاب نرم رقص ماهی در بلور آب

خواب گندمزار در چشمه ی مهتاب

بوی عطر خاک باران خورده در کهسار

آمدن، رفتن ، دویدن عشق ورزیدن

در غم انسان نشستن

پا به پای شادمانی های مردم پای کوبیدن

آرا ، آری زندگی زیباست!

زندگی آتشگهی دیرینه پا بر جاست

گر بیفروزیش ، رقص شعله اش

در هر کران پیداست

ورنه خاموش است و خاموشی گناه ماست

زنگانی شعله می خواهد

شعله ها را هیمه سوزنده

جنگل هستی تو ای انسان آزاده

سر بلند و سبز باش!

ای جنگل انسان ! ای جنگل انسان!

 

                                                                     سیاوش کسرایی


روز تولد مینوی عزیزم مبارک

کاشف زندگی باش!


زندگی سرشار از شور است

پاره ای از آن باش!

زندگی آمیخته به تلاش است

با آن آغاز کن!

زندگی با اندوه همراه است

درد از آن بزدای!

زندگی با شادی همراه است

احساسش کن ، دریابش و تقسیمش کن!

زندگی بسته به آرمانهایی است

بکوش تا به والاترینشان برسی!

زندگی مقصدی را می جوید

کاشف آن باش!


                                                                  جونیوان


بیهوده نبودن زندگی

اگر بتوانم از شکستن یک دل جلوگیری کنم

زندگیم بیهوده نخواد بود!

اگر بتوانم یک زندگی را از درد تهی سازم و یا رنجی را فرو نشان

اگر بتوانم سینه سرخ مجروحی را کمک کنم تا دوباره به لانه خویش بازگردد

زندگیم بیهوده نخواد بود!


                                                                                                                                 امیلی دیکنسون

من هوای تازه می خواهم!

زندگی یعنی تکاپو

زندگی یعنی هیاهو

زندگی یعنی ، شب نو ، روز نو ، اندیشه ی نو

زندگی یعنی ، غم نو ، حسرت نو ، پیشه ای نو

زندگی بایست سرشار از تکان و تازگی باشد

زندگی بایست در پیچ و خم راهش ز الوان حوادث رنگ بپذیرد

زندگی بایست یک دم یک نفس حتی ز جنبش وا نماند

گر چه این جنبش برای مقصدی بیهوده باشد

زندگانی همچو آب است

آب اگر راکد بماند چهره اش افسرده خواهد شد

و بوی گند می گیرد

در هلال آبگیرش غنچه لبخند می میرد

آهوان عشق از آب گل آلودش نمی نوشند

مرغکان شوق در آیینه تارش نمی جوشند

من سرودی تازه می خواهم

افتخاری آسمانگیر و بلند آوازه می خواهم

کرم خاکی نیستم من تا بمانم در مغاک خویشتن خاموش

نیستم شب کور کز خورشید روشن گر بدوزم چشم

آفتابم من که یکجا یک زمان ساکت نمی مان

من هوای تازه می خواهم!

                                                                         

                                                                                                هوشنگ شفا




دم را غنیمت شمریم

نمی توانیم گذشته را تغییر دهیم

تنها باید خاطرات شیرین را به یاد سپرد

ولغزشهای گذشته را توشه راه خرد سازیم

نمی توانیم آینده را پیش بینی کنیم

تنها باید امیدوار باشیم و خواهان بهترین و هر آنچه نیکوست

و باور کنیم که چنین خواهد شد

می توانیم روز را زندگی کرد

دم را غنیمت شمریم

و همواره در جستجو تا بهتر و نیکوتر باشیم!


                                                                                           کارن بری

چه با شکوه است زنده بودن!

آن زمان که آفتاب روز

آرامش شب را در هم می شکند

در مه صبحگاهی بال بگشا

و روزی نو را به هماوردی فراخوان

آگاهی تازه ای از بودن!

دست جهان را در دست هایت بفشر

 وگل لبخند بر لبان بنشان

چه با شکوه است زنده بودن!


                                                             جونیوان

برای همه لحظات جادویی متشکرم!

برای همه وقتهایی که مرا به خنده واداشتی

برای همه وقتهایی که به حرفهایم گوش کردی

برای همه وقتهایی که مرا در آغوش گرفتی

برای همه وقتهایی که با من شریک شدی

برای همه وقتهایی که خواستی در کنارم باشی

برای همه وقتهایی که مرا تحسین کردی

برای همه وقتهایی که گفتی : " دوستت دارم"

برای همه وقتهایی که در فکر من بودی

برای همه وقتهایی که دلتنگم بودی

برای همه وقتهایی که برایم شادی آوردی

به خاطر همه اینها هیچ وقت فراموش نکن که لبخند من به تو یعنی

" عاشقانه دوستت دارم."


عاشق انحصاری تو

  بهاره