صد و دهمین هفته عمرتون مبارک

یوسف داشت شعر می خوند: پروانه ی شایسته پر می زنه آیسته

من با عشق نگاش کردم یه کم خجالت کشید و خندید و بم گفت : شر می هونم

متضاد بد به نظر یوسف یعنی خوشکل خودش که می گه اوشکل

وقتی دستشو می بوسم اون یکی دستشو هم میاره جلو  و میگه : ایکی ( یعنی این یکی رو هم ببوس)

وقتی بش می گم عاشقتم اونم به من میگه : عاقشتم

وقتی به یاس می گیم : یاس خوشکل ترین دختر ...  ادامه شو می گه دینا (یعنی دنیا)

یاس ... ادامه شو می گه : طلا

وقتی شعر دویدم و دویدمو با هم می خونیم:

مامان: دویدمو...

یاس : دویدم

مامان : دوتا...

یاس : خاتونی دیدم

مامان : یکیش به من...

یاس : آب داد

مامان : یکیش به من

یاس دوباره میگه آب داد و تا وقتی که من نگم اون یکیش به من... نمی گه نان داد.