داداش کوچولوی من

همیشه فکر می کردم خدا دوستم نداشته که خواهر ندارم. البته  وقتی که کوچولو بودم داداش داشتنو ترجیح میدادم. شایدم به خاطر همون آرزوی کودکانه بود که بالاخره خدا بهم یه داداش کوچولو داد. 

حالا داداش کوچولوی من که قدش خیلی وقته از من بالاتر رفته بزرگ شده.بعضی وقتا چنان از دستش عصبانی می شم که دلم می خواد سرشو از تنش جدا کنم. بعضی وقتا هم مثل الان اونقدر دلم براش تنگ می شه که چشمام  خیس میشه. 

داداشی جونم دیروز منو خوشحال کردی. سر دردم خوب شد. وقتی به خاطر من عصبانی شدی و ازم حمایت کردی. وقتی با اون ذهن خلاقت اون جملاتو پشت سر هم ردیف کردیو من قهقهه سر دادمو یادم رفت که چند ثانیه پیش خیلی ناراحت بودم از اینکه تو رو دارم خدا رو شکر کردم. از اینکه تنها بچه مامان نیستم خوشحال شدم. از اینکه هوا مو داری خیلی ممنونم. 

حالا داداش کوچولوی من دیگه کوچولو نیست بزرگ شده و پشت خواهرش بهش گرمه. 

دوستت دارم داداشی خودم